Een mierenkolonie bestaat uit een unieke groep wezens, elk met een uniek, verschillend en altijd vrij mysterieus gedrag, zelfs als ze niet nog in winterslaap zijn. Sommigen staan op hun achterpoten, anderen kunnen 90 meter vliegen; sommigen hebben vleugels gebouwd zoals geen enkel ander insect, anderen kruipen als vanzelfsprekend over de grond. Wat er overdag gebeurt heeft niets te maken met wat er ‘s nachts gebeurt, maar wel met het tijdstip van de dag – we zien ze min of meer een half uur langer wakker zijn dan op hetzelfde tijdstip van de dag. Deze dieren zitten zo dicht opeengepakt, dat je er op één dag drie of vier individuen van dezelfde leeftijd uit kunt drijven. Zodra we observeren hoe ze eten, worden de regels van de homeostase en de hele organisatie van hun leven duidelijk. Hoe komt het dat zij, geschoolde arbeiders, niet aftakelen, maar gezond lijken, ondanks alle hitte, de koelte en de vochtigheid? Werken zij werkelijk samen, in samenwerking, uiterst hard voor het managen van vrouwen onder leiding van een “superwoman”? Ze paren duidelijk vaak, zoals kerels, hoe? Terwijl ze het nest vormen en dan verlaten, kunnen ze fysiek met elkaar omgaan en blijkbaar nauwe relaties ontwikkelen. Ze zijn ook intelligent. Zo hebben sommige van de 500 miljoen mieren die wij op aarde zien, talen ontwikkeld; andere hebben zelfs een geheugen, en zelfs hun voortdurende activiteiten werden onlangs bestudeerd. Deze gedragingen zijn vrij normaal bij dieren in het algemeen. Wat zo wonderlijk is aan mieren, is dat als we uit een kinderrijmpje opmaken hoe ze zijn, we ze onmiddellijk “snappen”. Ze zijn erg lang en mager, ze lijken op muizen, en ze leven samen via gemeenschappelijke mierenhuizen waar de koningin al het werk doet en de echtgenoot het huishouden doet. Dit is geen normaal huis, zo leven insecten niet. Alles gebeurt in overleg. De keuken is afgeschermd van een koude luchtstoot om te overleven. De mierenkoningin doet al het werk en maakt zich vooral zorgen over het voeden van haar koninginnenkinderen. Misschien beseft ze niet dat haar kinderen alles in de keuken kunnen doden! En zelfs als ze dat doen, het overlevingsinstinct herwint de kok. Zijn vrouw doet het oprapen van het gevallen voedsel en gooit het op de betonnen vloer. Op dit moment creëert ze een werkplek met wat krukjes, borden, kopjes, en wat bijna nutteloos gereedschap. Haar kinderen laten haar de keuken hebben omdat ze observeren, en goede moeders Bayintes willen dat ze beter wordt en weten dat de kinderen bepalen hoe de dingen zullen aflopen. Of een reeks verboden, misschien bang om haar naar de gevangenis te roepen omdat ze dat grote ding van een hoofd, een hart en een brein dat asociaal geworden is, niet echt nodig heeft? Laten we eens kijken naar haar genetische elementen zien we de complexiteit van sociaal gedrag, of geconcentreerd in haar leven? We zullen meer zien over het gedrag van haar sociale organisatie, maar meer over de biologische, genetische en evolutionaire redenen van sociaal gedrag is een bijzonder groot deel van haar biologische make-up; via haar epigenoom wordt haar leven beïnvloed door haar partner en de dagelijkse gevechten die plaatsvinden op mega fundamenten, de bodem. De schoorsteenruïnes die ze nu gebruikt, maken een mooi kunstmatig regenwoud, en hielden haar letterlijk in leven op hun grote anti-zwaartekracht trap! Als u in staat bent haar te kopen, moet u proberen dat te doen bij Has Clemens Buker in Sandys, in het Mostapén-gebied van Atenguia. Alle mierensoorten en mierenjagers weten dat zij voedsel nodig hebben om te leven, en wij voedsel om te eten. De stijging van de grote, veeleisende belasting van de Antillen was onlangs een grote verrassing na de onmenselijke behandeling van kopers en verkopers door het Ministerie van Volkshuisvesting in de periode van 8 uur voor het begin van het drukke seizoen. Mierenhotel kopen